O Parafii

Historia:

    Brzyska Wola swoją nazwę zawdzięcza swojemu założycielowi – Wawrzyńcowi Brzeskiemu, a obecna jej lokacja jest trzecią.
    Pierwsza, założona cztery wieki temu w okolicy tzw. Górki, oraz późniejsza – nad rzeką Kamionka – zostały zniszczone w czasie najazdów tatarskich. Natomiast znacznie młodsza Wólka Łamana najpierw była przysiółkiem Brzyskiej Woli, później została wydzielona jako odrębna wioska.

Początkowe lata:

    Parafia Brzyska Wola to parafia dość młoda, dziś ma 65 lat, erygowana w 1958 r. przez bp. Franciszka Bardę, wydzielona z parafii macierzystej Tarnawiec odległej o ok. 9 km, gdzie jej wierni przez ponad cztery wieki uczęszczali na Msze św.
    W tymże roku mieszkańcy Brzyskiej Woli wybudowali drewniany kościół przy starej kaplicy pocerkiewnej, przeniesionej tu w 1933 r. z Leżajska, umieszczając w ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Pocieszenia namalowany przez znanego malarza z Rzeszowa.
    Kościół został poświęcony 19 listopada 1958 r. jako kościół pw. Matki Bożej Pocieszenia. Po niecałych trzech latach, 29 października 1961 r., podczas prac wykończeniowych doszło do zaprószenia ognia i świątynia spłonęła.
    Parafianie bardzo to przeżyli, ale pełni wiary i nadziei nie opuścili rąk i mimo trudnych czasów ostro rozpoczęli starania o budowę nowego kościoła.

Lata po pożarze:

     Przez kilka lat Msze św. odprawiane były na plebanii, gdzie urządzono kaplicę. Dopiero w 1974 r. po uzyskaniu zezwolenia na budowę nowego kościoła murowanego zaczęli gromadzić materiały budowlane. Nowy, obecny, jednonawowy kościół zbudowany został w latach 1976-79 według projektu Romana Orlewskiego z Rzeszowa.
    Poświęcił go 26 sierpnia 1979 r.  bp.Ignacy Tokarczuk nadając mu poprzedni tytuł Matki Bożej Pocieszenia. Umieszczono w nim również taki sam choć nowy obraz, namalowany przez tego samego artystę, gdyż poprzedni spalił się wraz ze świątynią.

Współczesna świątynia:

    Od tego czasu świątynia jest stale upiększana. Nad obrazem Matki Bożej Pocieszenia znajduje się piękny krzyż z Chrystusem Ukrzyżowanym a po bokach witraże przedstawiające św. Józefa, św. Elżbietę, św. Joachima i św. Annę.
    Całe prezbiterium jest marmurowe; z marmurowym ołtarzem soborowym, ambonką i chrzcielnicą. Ściany przyozdobiono polichromią wykonaną przez malarza Kubata z Przemyśla. W świątyni zainstalowano także stacje drogi krzyżowej, wygodne ławki, estetyczne oświetlenie. Po bokach prezbiterium znajdują się figurki: po stronie prawej Matki Bożej Niepokalanej, po lewej – Najświętszego Serca Pana Jezusa.
    Nad wejściem dość duży chór z organami, na placu kościelnym krzyż misyjny i okazała dzwonnica. Wokół świątyni wykonano drogę procesyjną z kostki brukowej. Całość została ogrodzona metalowym parkanem. Po przeciwnej stronie świątyni znajduje się cmentarz parafialny a w pobliżu plebania.

    Przejeżdżając przez wioski należące do parafii spotkać można zadbane liczne krzyże przydrożne i kapliczki a wśród nich, w przysiółku Zagrody, zabytkową, z połowy XIX wieku, pw. Matki Bożej Różańcowej.

Księża w parafii:

    Na przestrzeni historii parafii pracowali tutaj księża:

  • ks. Zbigniew Szeliga (proboszcz w latach 1958 – 1966) 
  • ks. Stanisław Budziak (proboszcz w latach 1966 – 1986) – budowniczy obecnego kościoła. 
  • ks. Henryk Skałuba (proboszcz w latach 1986 – 2023), obecnie ksiądz kanonik
  • ks. Waldemar Pastuszak (obecny proboszcz, od 2023 roku)